Ssaki Ziemi Namysłowskiej #5

W dzisiejszym wpisie przyrodniczym chcemy przyjrzeć się bliżej zwierzęciu, które często zamieszkuje nasze lasy i parki. Zapraszamy do lektury artykułu, którego bohaterką jest wiewiórka.

Od Portugalii po Japonię

W Polsce żyją obecnie trzy spośród aż 23 podgatunków wiewiórki pospolitej (Sciurus vulgaris). Gatunek ten zamieszkuje Europę i Azję, w szerokim pasie od Portugalii na zachodzie po Japonię na wschodzie.

Raczej wśród liści, niż igieł

Siedliskiem wiewiórek są przeważnie lasy liściaste i parki. Są to miejsca, w których bez problemu znajdują one pożywienie oraz schronienie. Rzadziej występują one z kolei w lasach iglastych. Chodzi tu zwłaszcza o jednolite, monokulturowe bory sosnowe.

Gryzoń, ale lubiany

Wiewiórka jest jednym z większych polskich gryzoni, a ich najbliższymi żyjącymi w naszym kraju krewnymi są: świstak tatrzański (Marmota marmota latirostris), suseł moręgowany (Spermophilus citellus) oraz suseł perełkowany (Spermophilus suslicus). W przeciwieństwie do wielu swoich kuzynów, wiewiórka nie jest uznawana za szkodnika. Cieszy się wręcz powszechną sympatią, z czego również sama potrafi korzystać. Żyjące w parkach częściowo oswojone zwierzęta chętnie pozwalają się dokarmiać z ręki.

Wiewiórka – nie zawsze ruda!

Ssak ten dorasta do 24 cm, a jego ogon potrafi być niemal tak samo długi (do 20 cm). Spotyka się dwie odmiany barwne wiewiórki pospolitej: rudą i czarnobrunatną. Odmiany krzyżują się ze sobą, stąd możliwość wystąpienia pośredniego, rudo-brunatnego ubarwienia. Jesienią wszystkie wiewiórki zmieniają kolor futra na szare, znacznie bardziej gęste.

Pokarm roślinny i zwierzęcy

Pożywieniem tych ssaków są głównie nasiona (szyszki, żołędzie, orzechy), pączki roślin, grzyby i owoce, ale również owady, jaja i pisklęta ptaków. Zdarza im się również zdrapywać korę drzew iglastych, co wiewiórki czynią w poszukiwaniu żywicy. Wiosną spożywają przeciętnie 80 gramów pokarmu, dla porównania zimą wystarczy im jedynie 35 gramów. Warto w tym miejscu zauważyć, że wiewiórki ważą około 250 gramów.

Nie ptak, ale gniazda buduje

Wiewiórki żyją w dziuplach drzew lub w gniazdach. Te ostatnie budują samodzielnie z gałęzi lub zajmują gotowe „mieszkania” opuszczone przez ptaki. Dno dziupli lub gniazda wyścielają zebranymi porostami, a także mchem lub włosiem. Po trwającej około 40 dni ciąży na świat przychodzi od trzech do siedmiu młodych. Rodzą się one nagie i ślepe, oczy otwierają dopiero po miesiącu. Młode wiewiórki usamodzielniają się po 10 tygodniach, a na wolności dożywają przeciętnie 3-4 lat (w niewoli znacznie więcej, 6-7 lat).

Ssaki Ziemi Namysłowskiej #4