Czas pionierów #7
Przypadająca dziś Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (potocznie Boże Ciało) to idealna pora na publikację kolejnego artykułu z serii „Czas pionierów”. Tym razem opowieść nasza dotyczyć będzie pierwszego Bożego Ciała w powojennym, polskim Namysłowie.
Boże Ciało 1946 – relacja z parafialnej kroniki
„Procesję Bożego Ciała urządziłem bardzo uroczyście, wprzęgając do przygotowań do niej całą parafię. Trasa była wielka, chodziło mi o jak najokazalszą manifestację religijną z okazji, że jest to pierwsze Boże Ciało w Polsce po Niemcach. Pierwszy ołtarz był przy biurach browaru, drugi przy szkole [obecna Szkoła Podstawowa nr 1 – przyp. red.], trzeci przy ratuszu, czwarty przy Bramie Krakowskiej. Udział wiernych był bardzo liczny, celebrans był prowadzony przez przedstawicieli wszystkich władz.”
Kronika parafii rzymsko-katolickiej pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Namysłowie (red. T. Wincewicz), Namysłów 2009.
Tak relacjonował ks. Michał Milewski (1902-1981) – pierwszy powojenny proboszcz parafii św. Piotra i Pawła, pierwszą procesję Bożego Ciała, która odbyła się w Namysłowie po II wojnie światowej i przejęciu miasta przez polską administrację. Było to 20 czerwca 1946 r., niemal dokładnie 76 lat temu. Pisząc o „przedstawicielach wszystkich władz” duchowny mógł mieć na myśli np. burmistrza Bolesława Obrębskiego (1898-1953) i starostę Stanisława Kruka (1912-1975).
Odtwórzmy trasę procesji
Czytając zapiskę z kroniki parafialnej możemy podjąć próbę rekonstrukcji trasy procesji. Po wyjściu z kościoła parafialnego pochód ruszył ulicą Stanisława Staszica (wówczas Piotra i Pawła), rynkiem i ulicą Bolesława Chrobrego (Klasztorna) pod zabudowania browaru. Następnie ulicą 3 Maja, rynkiem i ulicą Obrońców Pokoju (Strzelecka lub Bolesława Limanowskiego) do Bramy Krakowskiej. Wreszcie ulicami Krakowską i Harcerską (Pańska) powrócono na plac przykościelny. Tak wyglądało namysłowskie Boże Ciało roku 1946.
Kolejne ołtarze rozmieszczone były przy szkole, ratuszu i Bramie Krakowskiej
Dekada aktywnej posługi
Ksiądz Milewski przybył do Namysłowa ledwie dwa miesiące wcześniej, 19 kwietnia 1946 r. Jako że był to Wielki Piątek, obowiązki duszpasterskie podjął niemal natychmiast. W niedzielę wielkanocną (tj. 21 kwietnia) wygłosił w kościele parafialnym kazanie, zaś w świąteczny poniedziałek (tj. 22 kwietnia) odprawił swoją pierwszą mszę. Gdy 9 października 1946 r. Namysłów opuścił dotychczasowy proboszcz – ks. Robert Stosiek, funkcję tę objął ks. Milewski, co oficjalnie zatwierdzono jednak dopiero w roku 1951. W naszym mieście ten pierwszy powojenny proboszcz pracował do 30 czerwca 1956 r., po czym przeniesiony został do Jawora.
Ksiądz Michał Milewski przekraczający kościelną bramę. Na pocztówkach z lat 40. kościół św. Piotra i Pawła widziany z ulicy Staszica oraz promenady spacerowej
Źródła ilustracji: Archiwum Cyfrowe TPNiZN, Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – oddział w Namysłowie, Fundacja Ośrodka Karta.
Literatura: 1. Kronika parafii rzymsko-katolickiej pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Namysłowie (red. T. Wincewicz), Namysłów 2009, s. 3-16; 2. Schematyzm Duchowieństwa i Kościołów Archidiecezji Wrocławskiej (opr. J. Kubica), Wrocław 1952, s. 61-66.
