|||

Hodowca winorośli ze Świerczowa

Ze Świerczowa pochodził Carl Pfeiffer – obecnie mało znana postać, dzięki której rozwinęła się na terenie Saksonii uprawa winorośli. W tym artykule postaram się przybliżyć czytelnikom sylwetkę tego niemieckiego urzędnika rolnego i enologa (naukowca specjalizującego się w wytwarzaniu wina i hodowli winorośli).

Ze Świerczowa do Prószkowa

Carl Pfeiffer urodził się 17 sierpnia 1872 roku w Świerczowie, noszącej wówczas nazwę Schwirz wsi w powiecie namysłowskim (Kreis Namslau). Mając 14 lat, czyli w 1886 roku, rozpoczął praktykę ogrodnika. Swoje umiejętności rozwinął w latach 1892-1894, pobierając wówczas nauki w Królewskim Instytucie Pomologicznym w Prószkowie (Proskau).

Świerczów na pocztówce, która została wysłana 29 czerwca 1899 roku (Fotopolska).

Pierwsze doświadczenia zawodowe

Kolejne lata to praca w Altenburgu, Frankfurcie nad Menem, Charlottenburgu i Düsseldorfie, a od 1898 roku w Instytucie Rolniczym Uniwersytetu w Jenie. W ośrodku szkoleniowym dla rolników i ogrodników w Köstritz Carl Pfeiffer nauczał tego, jak uprawiać owoce winorośli i następnie produkować z nich wino. Początek XX wieku to z kolei jego praca w Städtische Wein- und Obstbauschule1 w Oppenheim (Hesja), gdzie przez jedenaście lat (1901-1912) pracował jako nauczyciel przedmiotów, obejmujących uprawę owoców i warzyw. Podczas pobytu w Oppenheim Pfeiffer i jego współpracownicy musieli zmierzyć się z zarazą winorośli. W 1907 r. doprowadziła ona do zniszczenia sporej części plonów. W konsekwencji doświadczenie to przyniosło jednak korzyść, w postaci utworzenia stacji doświadczalnej.

Prószkowska „Pomologia”, czyli miejsce, w którym młody Carl Pfeiffer zdobył podwaliny wiedzy, niezbędnej do swojej dalszej działalności (Fotopolska).

Saksoński przełom

Rok 1912 był z pewnością momentem przełomowym w karierze Pfeiffera. Trafił on wówczas do Miśni (Meissen), jednocześnie ucząc winiarstwa w tamtejszej szkole i rekonstruując saksońską uprawę winorośli. W następnym roku Carl Pfeiffer założył eksperymentalną winnicę w Hoflößnitz, którą prowadził przez trzy lata, czyli do roku 1916. W tymże roku przeprowadził się do Radebeul (Saksonia) i tam zbudował eksperymentalne winnice dla saksońskiej firmy winiarskiej. Pfeiffer odegrał kluczową rolę w odbudowie tamtejszej uprawy winorośli po inwazji filoksery (mszyca, szkodnik winnic), dzięki jego wiedzy i pracy zapewniono jej dalsze istnienie. Pod jego kierownictwem stacja przetwarzania winorośli została rozbudowana w Radebeul. Utworzono tam ośrodek testowy i szkolny z najnowocześniejszymi wówczas maszynami i sprzętem.

Po lewej: Carl Pfeiffer. Po prawej: Publikacja pamiątkowa, dotycząca Festiwalu Wina w Lößnitz (3-6 października 1924 r.).

Innowator i inicjator

Carl Pfeiffer przywiązywał dużą wagę do wyboru dobrego materiału do sadzenia, wprowadził nowe odmiany winogron, które wcześniej były nieznane w Saksonii, np. Müller-Thurgau. Był też inicjatorem nowego sytemu edukacyjnego poruszającego tą tematykę. W 1924 roku był inicjatorem saksońskiego festiwalu wina „Winzerfest der Lößnitz”. Cztery lata później został szefem instytutu winiarskiego i szkoleniowego Hoflößnitz koło Radebeul, tam tez zarządzał państwowa winnicą. 23 lipca 1938 roku został członkiem honorowym Saksońskiego Stowarzyszenia Wina. W tym samym roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 lutego 1946 roku w Radebeul, w wieku niespełna 74 lat.

W 1938 r. Carl Pfeiffer przeszedł na emeryturę. Od tego czasu pomagał w prowadzeniu winnicy Wächterberg swojej wieloletniej współpracowniczce, Magdalene Schlegel (Wikimedia Commons).

Źródło ilustracji: Zasoby portali Wikimedia Commons i Fotopolska, aukcje internetowe.

Literatura: L. Schließer, F. Förster, Carl Pfeiffer − Förderer des Sächsischen Weinbaues. Edition Reintzsch, Radebeul 1996.

Nadreńskie winnice w okolicach Trewiru (fot. Mateusz Magda).
  1. Już w 1903 r. placówkę podniesiono do rangi Königlichen Wein- und Obstbauschule. ↩︎

Mój poprzedni artykuł poświęcony był Otto Kynastowi – pochodzącemu z Namysłowa producentowi rowerów.

Loading

Podobne wpisy

Dodaj komentarz